Soccavo en Pozzuoli

 Napoli woensdag 4 mei
Vandaag lekker vroeg weer wakker. Denk dat we  wakker worden van het treintje' la cumana'
In het hotel kun je ontbijten. Het ontbijt bestaat cake, koekjes, taart wat ik niet erg vind want het ze smaken lekker. Peter vind het wat raar en eet dus toast, kaas, worst en vraagt amerikaanse koffie(waterbak volgens mij). Ik neem een lekkere cappuccino. Heerlijk.
We nemen de cumana naar Het stadje Soccavo. Eerst naar Monte Santo en dan overstappen richting  licola. Daar gingen we vroeger naar toe toen we klein waren. Er is daar een groot strand. 
Eenmaal in Soccavo zijn we langs een kerk  gelopen richting via Croce de Piperno. Ik loop langs het huis van de nicht van mijn vader waar we vroeger altijd gezellig gingen eten. Het natafelen viel me altijd wat zwaar. Maar voor mijn ouders was het gezellig.
Croce de Piperno is een straat maar er staat ook een grote  kruis Het kruis staat op een kruising. Vroeger woonde mijn tante in die straat.Ik wilde zien hoe het nu eruit ziet. Dat stukje na de aardbeving in 1981 niet echt opgeknapt. Terwijl als je verder kijkt ze mooi aan het bouwen zijn.
We zijn op bezoek gegaan bij mijn neef. Lekker koffie gedronken en bij gepraat.
Super gezellig. Je komt dan vanzelf de andere familieleden  tegen. Nichtje en achterneefje en mijn zwager met vrouw en kinderen.
Net alsof ik nooit weggeweest ben.
We hebben meteen afgesproken om een keer hezllig te blijven eten. Dat slaan we niet af. Dat is altijd reuze lekker en gezellig.
We zijn nog even langs mijn nicht geweest maar die was helaas niet thuis.
Daarna zijn we even naar het kerkhof geweest. Daar bevind zicht het familiegraf.
Er hangen oude foto's van mijn opa, oma en neefje.
Terug naar het hotel even opfrissen.
Er moest gegeten worden dus namen we het treintje naar Pozzuoli een 
Oud vissersdorpje.
Al lopend door een parkje kwamen  een groepje mannen tegen die het kaartspel  Scopa spelen. Een oud kaartspel wat hier overal gespeeld word. De kaarten zien er anders uit dan het kaartspel wat wij kennen.
We liepen verder door langs het stadje onder water en kwamen opeens langs een parkje aan zee. Een man was daar een visnet aan het maken. Kinderen speelden daar. Sommigen waren aan het sporten. Aan het eind van het parkje kon je op de rotsen  naar de zee kijken.
Op de terugweg liepen we een pizzeria binnen. Zag er weer gezellig uit.
Het was weer Tijd om terug te gaan naar het hotel. Wachtend op de cumana komt er opeens een niet Italiaanse man die vraagt. Rijd de cumana nog? Ik antwoorde dat ik dat wel hoopte want anders hadden we een probleem :-). We konden natuurlijk altijd een taxi bellen.